ญี่ปุ่นนี่เป็นเมืองท่องเที่ยวในฝันของใครหลายๆ คนเลยทีเดียวนะครับ ยิ่งฟรีวีซ่าแบบนี้คนไทยขยันเที่ยวกันเลยล่ะ เพราะเป็นเมืองที่สวย สะอาดสะอ้าน ผู้คนสุภาพมีระเบียบเรียบร้อย แต่เพื่อนๆ ก็น่าจะเคยได้ยินอีกกระแสมาเหมือน Frank ใช่มั้ยครับ คือญี่ปุ่นเป็นเมืองที่น่าเที่ยว แต่ไม่น่าอยู่ เพราะความขยันมีระเบียบของผู้คนที่นั่นแลกมาด้วยความเครียดมหาศาล ซึ่งความเครียดและรูปแบบการใช้ชีวิตของเค้ามันก็อาจจะส่งผลต่อเพื่อนๆ ที่จะไปเที่ยวด้วยครับ ถ้าอยากรู้ว่าด้านมืดของญี่ปุ่นสำหรับนักท่องเที่ยวคืออะไรบ้าง Frank ขอสรุปมาประมาณนี้ครับ
บ้านนี้เมืองนี้สังคมเค้าค่อนข้างปิดครับ คือไปเที่ยวได้ แต่อย่าคาดหวังว่าจะได้มิตรภาพใหม่ๆ หรือได้เพื่อนเป็นคนญี่ปุ่นในช่วงเวลาสั้นๆ ที่เที่ยวที่นั่นครับ การเป็นเพื่อนกับการขอความช่วยเหลือเช่นถามทาง ไม่เหมือนกันนะครับ คนญี่ปุ่นนั้นรักษามารยาทแบบเคร่งครัด ถ้าเราถามทางก็เป็นมารยาทการเป็นเจ้าบ้านที่เค้าจะตอบครับ แต่ถ้าอยากไปคุยเจ๊าะแจ๊ะ พาไปกินไปนอนที่บ้านแบบที่คนไทยชอบทำนั้น ขอบอกว่าไม่มีครับ สำหรับคนที่เที่ยวเพื่อเที่ยว เก็บเกี่ยวประสบการณ์เฉยๆ อาจจะไม่ซีเรียสเรื่องนี้ แต่ถ้าใครเป็นแนวเที่ยวสบายได้มิตรภาพ ก็ขอบอกว่าอย่าคาดหวังในข้อนี้กับการไปเที่ยวญี่ปุ่นมากนักครับ
ในสังคมญี่ปุ่น การประสบความสำเร็จคือโจทย์ใหญ่ของชีวิตครับ การทุ่มเททำงานหนักเพื่อให้ประสบความสำเร็จจึงเป็นเรื่องใหญ่มากตามไปด้วย คือเอาง่ายๆ จากผลการสำรวจมีคนตายเพราะทำงานหนักทุกปี ไม่ฆ่าตัวตายก็หัวใจวายไปเฉยๆ น่ะครับ ดังนั้นการดื่มหลังเลิกงานของคนญี่ปุ่นจึงเป็นเรื่องธรรมดามากๆ (หรือบางทีการดื่มก็เป็นงาน เช่นการเลี้ยงรับรองลูกค้าที่ลากยาวยันดึกดื่นนั่นเอง) และพอดึกๆ มาหน่อย ย่านกลางคืนหรือบนรถไฟก็จะกลายเป็นจุดชุมนุมของคนเมาครับ ซึ่งบางทีก็อันตรายกับนักท่องเที่ยวอย่างเราๆ นี่แหละ แม้เค้าอาจไม่ทำอะไรเรา แต่ก็มีความรู้สึกไม่ปลอดภัยอยู่นะ อย่าง Frank เองไม่ชอบคนเอะอะเสียงดังหรือทะเลาะกัน แต่พอมาถึงด้านมืดของญี่ปุ่นในจุดนี้ เราก็อาจจะได้เจอครับ อ้อ และขอเตือนว่าเวลาไปเที่ยวอย่าเมาครับ เกิดอะไรขึ้นประกันการเดินทางเค้าไม่คุ้มครองคนเมานะ
ด้วยความเป็นประเทศที่มีความชาตินิยมสูงมาก ทำให้ระบบสาธารณูปโภคของญี่ปุ่นส่วนใหญ่ออกแบบมาเพื่อเอื้อต่อการใช้งานของคนในประเทศ ซึ่งมันมีความหมายอีกนัยว่า ไม่เอื้อต่อนักท่องเที่ยวครับ ตามสถานีรถไฟ โรงแรม ร้านอาหาร แทบจะไม่มีภาษาอื่นเลยนอกจากภาษาญี่ปุ่น แม้แต่แผนที่ในญี่ปุ่นที่ออกแบบมามุ้งมิ้งน่ารักนั้น ก็ไม่ค่อยรองรับภาษาอื่นเช่น ภาษาอังกฤษ อีกเช่นกัน ตรงนี้ Frank ขอให้เพื่อนๆ วางแผนการท่องเที่ยวดีๆ นะครับ เพราะมันไม่ใช่เมืองที่เดินดุ่มๆ ไปสุ่มเจออะไรที่อยากได้ได้จริงๆ
ที่นี่จะมีเจ้าหน้าที่ที่ทำหน้าที่ดันคนให้อัดกันบนรถไฟให้ได้มากที่สุดในชั่วโมงเร่งด่วนครับ คือเค้ามาเพื่อทำหน้าที่นี้จริงๆ เพื่อให้รถไฟสามารถจุคนได้มากที่สุดในแต่ละเที่ยว เพราะญี่ปุ่นเดินทางด้วยรถไฟหรือรถสาธารณะอื่นๆ เป็นหลักนั่นเอง การเป็นเจ้าของรถยนต์คันหนึ่งไม่ใช่แค่มีตังแล้วจบนะครับ ต้องมีใบขับขี่ มีที่จอดรถเรียบร้อยถึงจะซื้อได้ ส่วนแท็กซี่นั้นแม้จะบริการดีแต่แพงมหาโหดครับ ซึ่งสิ่งที่นักท่องเที่ยวจะได้รับผลกระทบจากตรงนี้คือ ไม่มีคำว่าเดินทางสบายครับ ต้องเตรียมตัวมาดี สั่งสมตบะและแต้มบุญกันมาพอสมควร
ถ้ามาพูดในไทยว่าเงินแสนใช้หมดในเดือนเดียวดูจะเวอร์วังอลังการใช่มั้ยครับ แต่ไม่ใช่สำหรับคนญี่ปุ่นเลยเพราะบ้านเค้าอัตราเงินเฟ้อสูงมากนั่นเอง อาหารมื้อละเป็นหมื่นเยนก็สามารถเห็นได้ในร้านธรรมด๊าธรรมดาครับ แม้จะคิดมาเป็นเงินไทยแล้วจะเป็นตัวเลขที่ไม่น่าตกใจขนาดนั้น แต่ก็ถือว่าแพงนะครับ ดังนั้นการไปเที่ยวญี่ปุ่นต้องเผื่อเงินไว้มากหน่อย และคำนวณด้วยว่าทำยังไงไม่ให้กลับมากินมาม่าอีกเป็นเดือนๆ ครับ โดยเฉพาะขาช็อปปิ้งกับคอการ์ตูน หยอดกาชาปองทีนี่หมดตัวได้ง่ายมากๆ เลย
ที่จริงแล้วทุกที่มีด้านมืดครับ ไม่ใช่แค่ญี่ปุ่น แต่อยู่ที่ว่าเราจะเจอหรือไม่เจอและรับมือกับมันยังไง ซึ่งโดยรวมแล้วญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ความปลอดภัยสูงเป็นอันดับต้นๆ ของโลก และต้อนรับนักท่องเที่ยวเยี่ยงเจ้าบ้านที่ดีเอามากๆ ครับ ดังนั้นก่อนไปก็เตรียมตัวให้ดีๆ เพื่อจะได้เที่ยวสบายใจ และอย่าลืมซื้อประกันการเดินทางเพิ่มความอุ่นใจให้ทริปญี่ปุ่นของเราด้วยนะครับ
เชื่อมต่อ กับพวกเรา
