สวัสดีครับ เพื่อนๆ frank มีเรื่องราวที่น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องของครอบครัวและการเลี้ยงลูกอยากมาเล่าให้ฟังฮะ เป็นเรื่องที่ frank เองเคยสังเกตจากคนรอบตัว แล้วทำให้เกิดคำถามขึ้นในใจบ่อยครั้งอยู่เหมือนกันว่าสิ่งที่เราเห็นอยู่นี้ เราจะแก้ปัญหาจากตรงไหนได้นะ แล้วตกลงใครคือสาเหตุของปัญหาทั้งหมด โดยเฉพาะกับคนในครอบครัวของเราเองที่บางครั้งการพูดเตือนกันตรงๆ ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะรับปัญหานั้นได้เช่นกัน
แนวคิดที่ผิดเพี้ยนไป
เรื่องมันเริ่มจากที่ frank ได้อ่านบทความที่เขียนโดยอาจารย์ที่ frank เคารพเป็นอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องของครอบครัวและการเลี้ยงลูกมันเป็นบทความที่ไม่ยาวมากนักแต่เนื้อหาโดนใจอย่างจัง เมื่ออ่านจบแล้วอยากให้แง่คิดดีๆ นี้ส่งต่อไปยังเพื่อนๆ เพราะมันทำให้นึกถึงสิ่งที่เคยเจอมาครับ คือเรื่องบทบาทของคนเป็นพ่อแม่ที่แน่นอนว่าทุกคนอยากให้ลูกประสบความสำเร็จในชีวิตกันทั้งนั้น แต่มีแนวคิดนึงที่ไม่ถูกต้องนักในสังคมไทยของเรา คือ ถ้าลูกๆ ของเราต้องลำบากบ้าง ความผิดจะอยู่ที่พ่อแม่
จากแนวความคิดที่ว่านี้ทำให้ผมสงสัยว่าในโลกใบนี้เหมือนมนุษย์เราจะเป็นสิ่งมีชีวิตเดียวที่คิดแบบผิดธรรมชาติโดยเฉพาะครอบครัวไทยๆ เรานี่ล่ะครับ ทำไมน่ะเหรอครับเพราะว่าตามสัญชาตญาณของสัตว์ทุกชนิดบนโลก (ยกเว้นมนุษย์) ไม่มีสัตว์ประเภทไหนที่หากินให้ลูกตั้งแต่แรกเกิดจนถึงตายจากลูกไป ตัวอย่างเช่น แม่นกอินทรีย์ มันจะคาบอาหารมาเลี้ยง มาป้อนลูกของมันทุกวันไม่เคยขาด แต่เมื่อวันหนึ่งที่ลูกนกจะต้องเริ่มออกจากรังเพื่อหัดบิน ...มันจะเริ่มเอาอาหารมาป้อนน้อยลง...แต่เอาหนามเอาหินมาทิ้งในรัง สุมๆ ไว้เพื่อสร้างความอึดอัดให้กับลูกนกและเพื่อเป็นการผลักดันลูกนกให้เริ่มอยู่ในรังไม่ได้....ทุกวันมันจะคาบลูกบินขึ้นไปให้สูง แล้วปล่อยลูกนกทิ้งลงมา ให้หัดกระพือปีก ถ้าลูกร่วงลงมา ไม่บิน มันก็จะโฉบลงมารับ บินกลับขึ้นไป และทิ้งลงมาใหม่ ทำอย่างนี้ จนวันหนึ่งลูกนกจะกางปีกแล้วเริ่มกระพือบิน...เมื่อถึงวันนั้น... หน้าที่ของพ่อแม่ก็สำเร็จ
หน้าที่ของพ่อแม่
การเลี้ยงดูลูกของบางคนจะสรรหาทุกอย่างที่ลูกต้องการมาป้อนถึงปาก ไม่ว่าจะเป็น เงิน รถ เสื้อผ้า โทรศัพท์ โดยที่เข้าใจผิดว่าสิ่งเหล่านี้คือหน้าที่ของพ่อแม่ แต่อย่าลืมนะครับไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ถ้าลูกของคุณต้องพึ่งความช่วยเหลือจากคุณทุกอย่างในชีวิต แล้วถ้าวันที่คุณไม่อยู่ล่ะเค้าจะรับมือกับปัญหาที่เจออย่างไร? หาวิธีแก้ปัญหาอย่างเหมาะสมที่สุดอย่างไร? รู้จักการปรับตัวในการเข้าสังคมไหม? ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้รึเปล่า? ดูแลครอบครัวของเขาเองได้ไหม? เพราะหน้าที่ของพ่อแม่ที่แท้จริง คือ เตรียมชีวิตลูก ให้เขาอยู่ได้บนโลกนี้ได้ (ที่บางทีโหดร้าย) ในวันที่ไม่มีเรา พ่อแม่... มีหน้าที่ให้ความรู้ การศึกษา ปลูกฝัง ถ่ายทอดค่านิยม และทัศนคติการมองโลกที่ถูกต้องให้กับเขา..แล้วส่งเขาออกไปมีชีวิตของเขาเอง โดยที่มีเราคอยเฝ้ามองและส่งเสริมอยู่ห่างๆ...จนกว่าเขาจะอยู่ในโลกนี้ได้ โดยไม่จำเป็นต้องมีเราอีกต่อไป...นั่นคือหน้าที่ของพ่อแม่
ถ้าตลอดชีวิตของคุณ ลูกคุณไม่เคยต้องลำบากดิ้นรนขวนขวายอะไรเลย เพราะมีคุณคอยวิ่งเอามาประเคนให้ ไม่เคยหกล้ม เข่าของเขาไม่เคยเลือดซิบ เพราะคุณไม่เคยปล่อยให้เขาผิดพลาดบ้างในชีวิต เมื่อเขาจะล้ม คุณวิ่งเอาฟูกมารองไว้ตลอด...แต่วันที่คุณต้องจากโลกนี้ไป แล้วลูกคุณจะกลายเป็นเรือที่ขาดหางเสือ...คุณก็พลาดในหน้าที่ของคุณแล้วล่ะครับ
อ่านซ้ำหลายรอบได้นะครับ หรือจะแชร์ต่อไปให้เพื่อนๆ เพื่อช่วยทำให้สังคมของเรามีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นกันเยอะๆ นะครับ ใครติดใจสามารถตามอ่านบทความคุณภาพของ frank.co.th ได้ที่นี่เลยนะครับ
เชื่อมต่อ กับพวกเรา
